ინტერვიუ ჟორდი კრუიფთან

ჟორდი კრუიფს საფეხბურთო სამყაროში ყველა იცნობს. უმთავრესად მისი მამის, ლეგენდარული ფეხბურთელისა და მწვრთნელის, იოჰან კრუიფის გამო. თუმცა ბოლო წლებში ფეხბურთში ადგილი თავად ჟორდიმაც დაიმკვიდრა.

ფეხბურთელობის დროს დიდ წარმატებებს ვერ მიაღწია, მაგრამ 10 წელზე მეტია, ხან მწვრთნელად, ხანაც სპორტულ დირექტორად მუშაობს და ამ პოსტებზე მას ჯერ წარუმატებელი მონაკვეთი არ ჰქონია. ბოლო ორი წლის განმავლობაში "ბარსას" სპორტული მრჩეველი იყო და გუნდის ძალიან რთული მდგომარეობიდან ნაწილობრივ გამოყვანაში თავისი დიდი როლიც ითამაშა.

The Athletic საინტერესო ინტერვიუს გვთავაზობს ადამიანთან, რომელიც მიმდინარე თვის ბოლოს "ბარსელონას" ოფიციალურად დატოვებს და როგორც თავად აცხადებს, სამწვრთნელო საქმიანობას განაახლებს.

- რატომ მიდიხართ "ბარსელონადან"?

- "ბარსელონამ" დამირეკა მაშინ, როდესაც კლუბს რთული პერიოდი ჰქონდა. ამ კლუბს ყოველთვის დავთანხმდებოდი, რადგან მის მიმართ განსაკუთრებული გრძნობები მაკავშირებს. თუმცა იმ დროს მწვრთნელი ვიყავი და ამით სიამოვნებას ვიღებდი. ჯერ ჩინეთში ვმუშაობდი, შემდეგ ეკვადორში წავედი, მაგრამ კორონას გამო ჩემ გუნდს თამაშმა არ მოუწია. ამის შემდეგ კვლავ ჩინეთში დავბრუნდი და ყველაფერი კარგად მიდიოდა, მაგრამ გადავწყვიტე, "ბარსელონას" დავთანხმებოდი და ამ კლუბში 2 წელი ვიმუშავე.

ახლა მინდა, რომ მწვრთნელობას დავუბრუნდე. გასულ წელს "ბარსელონამ" უფრო ხანგრძლივი კონტრაქტი შემომთავაზა, მაგრამ ხანმოკლე ვამჯობინე, რადგან ვგრძნობდი, რომ მწვრთნელობის განახლებას ვაპირებდი. ეს ნაჩქარევი გადაწყვეტილება არ ყოფილა, ამაზე თვეების განმავლობაში ვფიქრობდი. ვგრძნობ, რომ ახლა ეს უნდა ვაკეთო. ეს არ ნიშნავს, რომ სპორტული დირექტორობა აღარ მინდა, ორივე ამ პოზიციისთვის მზად ვარ, მაგრამ კონკრეტულად ამ ეტაპზე მირჩევნია, მწვრთნელობას დავუბრუნდე.

- როგორ შეაფასებდით "ბარსელონას" სპორტულ დირექტორად გატარებულ პერიოდს?

- რთული პერიოდი გამოვიარეთ. ფინანსური ფეარ ფლეის მხრივ პრობლემები გვქონდა და მნიშვნელოვანი ფეხბურთელები გვტოვებდნენ. არა მხოლოდ ამ ეტაპს გავუძელით, არამედ ჩემპიონატიც მოვიგეთ. ახლა, როდესაც ჩვენ შემადგენლობას უყურებ, ხედავ, რომ ევროპაში ერთ-ერთი ყველაზე ახალგაზრდა გუნდი გვყავს. აწმყო კარგია და ვფიქრობ, მომავალიც კარგი იქნება.

"ბარსელონაში" მატეუ ალემანისთან და ჩავისთან ერთად მუშაობით სიამოვნება მივიღე. მათთან ახლო და კომფორტული ურთიერთობა მქონდა. ჩვენ რაღაც საკითხებზე ვთანხმდებოდით, რაღაცებზე ვკამათობდით, მაგრამ ყველანი გუნდურად ვმუშაობდით, რისთვისაც მათი მადლიერი ვარ.

ფეხბურთი არის მაგიდა, რომელსაც მრავალი სკამი აქვს. მე მათგან სამ სკამზე ვმჯდარვარ. ვიყავი ფეხბურთელი და გამოვცადე როგორც აღმასვლა, ასევე კრიზისი. ვიცი, რას ნიშნავს, როდესაც ფეხბურთელს ტრავმა აქვს, ან როდესაც ის კარგ ფორმაშია. ვიცი, რას გრძნობენ მოთამაშეები. ვიყავი სპორტული დირექტორი, რაც ახალ განზომილებას მძენს, რადგან ამ პოზიციაზე მუშაობის დროს მოკლე, საშუალო და გრძელვადიან პერსპექტივებზე უნდა იფიქრო. და ვიყავი მწვრთნელი, რაც დაკავშირებულია დიდ ზეწოლასთან, განსაკუთრებით მედიის მხრიდან. ყოველთვის შემეძლო, ეს საქმიანობები ერთმანეთისგან გამემიჯნა და ყველა მათგანისთვის პატივი მეცა.

- თავს მწვრთნელადაც კომფორტულად გრძნობთ და სპორტულ დირექტორადაც?

- დიახ. მთავარია, რომ კლუბსა და ყველა დეპარტამენტს პატივი სცე. კომპეტენციები ერთმანეთში არ უნდა აურიო და სხვის სკამზე არ უნდა დაჯდე. ასეთ შემთხვევაში ყველა მოგებული დარჩება. მწვრთნელი შემადგენლობის დაყენებაზე, ვარჯიშებზე, გასახდელ ოთახზეა პასუხისმგებელი. ის ლიდერია, თუმცა ასევე არსებობს კლუბის ფილოსოფია, რომელსაც უნდა მივყვეთ. ჩვენ მწვრთნელს მხარს ვუჭერთ და მის წინააღმდეგ არ მივდივართ. თანამედროვე მიდგომა ძალაუფლების დანაწილებას გულისხმობს.

თუ ასე არ მოვიქცევით, სხვა კლუბების მაგალითზე ვხედავთ, რა მოხდება. მწვრთნელი თავის ფეხბურთელებს მოიყვანს, მაგრამ ნოემბერში მიხვდები, რომ ყველაფერი ისე არ მიდის, როგორც ელოდი. მოიყვან ახალ მწვრთნელს ახალი იდეებით. ამის შემდეგ, იანვარში, ახალი მწვრთნელისთვის ახალ ფეხბურთელებს მოიყვან და გუნდში იმაზე ორჯერ მეტი მოთამაშე გეყოლება, ვიდრე საჭიროა.

სპორტულ დირექტორად მუშაობის დროს სტრატეგი ხარ. შესაძლოა, აკადემიაში ძალიან კარგი მარჯვენა მცველი იყოს, მაგრამ ამავდროულად მწვრთნელი სხვა მარჯვენა მცველის ყიდვას ითხოვდეს. შეგიძლია, მას უთხრა, რომ აკადემიის მარჯვენა მცველი ერთ წელიწადში პირველ გუნდში სათამაშოდ მზად იქნება და სჯობს, მასთან იმუშაოს, ვიდრე დიდი ფული გადაიხადოს სხვა ფეხბურთელში, რომელიც ახალგაზრდას დაბლოკავს.

- თქვენგან განსხვავებით სხვა სპორტული დირექტორები გუნდის ყველა ვარჯიშსა და თამაშს არ ესწრებიან...

- ეს მუშაობის ჩემი მეთოდია. ყველა იმ მწვრთნელთან კარგი ურთიერთობა მქონდა, რომელთანაც მიმუშავია: ნდობა, ღიაობა, კომუნიკაცია. თუ კვირის განმავლობაში ფეხბურთელს არ აკვირდები და მის ყოველდღიურ დამოკიდებულებას არ იცნობ, სეზონის ბოლოს მასზე შენს აზრს როგორ გამოთქვამ? თუ მწვრთნელს დაეხმარები, ის მოიგებს და თუ მწვრთნელი იგებს, ყველა მოგებულია.

"ბარსელონას" აქვს თავისი დნმ, თამაშის სტილი, ახალგაზრდულ სისტემასთან მუშაობის სტილი. ეს სტილი უნდა შევინარჩუნოთ იმის პარალელურად, რომ ფეხბურთში მიმდინარე ცვლილებებიც გავითვალისწინოთ.

გასულ სეზონში "ბარსელონას" პირველ გუნდში ვნახე არაერთი ფეხბურთელი, რომლებიც ჯერ კარიერის პიკთან ახლოსაც კი არ არიან, მაგრამ მათ ჩემპიონატი უკვე მოიგეს. ძალიან სასიამოვნო იყო, მენახა გავი, პედრი, ბალდე, ფატი, გარსია, ტორესი. მათი უმეტესობა ჩვენი ახალგაზრდული სისტემიდან მოდის. ეს ბიჭები მაშინ გამოჩნდნენ, როდესაც კლუბს ისინი ყველაზე მეტად სჭირდებოდა, რადგან კლუბი იძულებული იყო, ფინანსური პრობლემების გამო ყურადღება აკადემიისთვის მიექცია.

"ბარსელონას" დიდი მომავალი აქვს და მნიშვნელოვანია, რომ ეს კლუბი ბოლო გაჩერებაა და არა ტრამპლინი სხვა გუნდში გადასასვლელად. ფეხბურთელებს, რომლებსაც პირველ გუნდში დებიუტი ექნებათ, სურვილი აქვთ, რომ აქ დიდხანს დარჩნენ.

- და სპორტულ დირექტორებს?

- ახლა მინდა, რომ მწვრთნელი იყო. მწვრთნელობა მომწონს. თამაში კიდევ უფრო უკეთესია. თამაშობ, ან ვარჯიშობ, შემდეგ სახლში ბრუნდები და დროს ოჯახთან ერთად ატარებ.

მწვრთნელობა კი 24 საათიანი საქმიანობაა. იძინებ სასტარტო შემადგენლობაზე ფიქრით და ამავე ფიქრით იღვიძებ. სამუშაო სახლში მოგყვება, მაგრამ ეს სწორედ ისაა, რისი კეთებაც მინდა. მყავს კარგი, კვალიფიციური სტაფი, რომელიც მწვრთნელად მუშაობის დროს მხარს ყოველთვის მიჭერდა. როდესაც "ბარსელონაში" ვიყავი, შემოთავაზებები მქონდა, მათ შორის MLS-დან, მაგრამ დათანხმება არ შემეძლო.

ბევრი მწვრთნელი არაა პეპ გვარდიოლას მსგავსი, რომლებსაც თავიანთი კვალის დატოვება შეუძლიათ. მას შეუძლია, თავისთვის სასურველი სტილის გუნდი თავად აირჩიოს და მან ეს დაიმსახურა. მწვრთნელების უმრავლესობისთვის ასე არაა. არ შეიძლება, მწვრთნელის შეცვლის შემდეგ გუნდში ნოემბერში მიხვიდე და ფეხბურთელებისგან ძალიან რთული რაღაცები მოითხოვო. საქმეს მარტივად უნდა მიუდგე და მათ უბრალოდ თავდაჯერება დაუბრუნო.

მე მოქნილი მწვრთნელი ვარ. სხვადასხვა სტილის ლიგებსა და გუნდებში მიმუშავია. უფრო რთულია, იმუშაო ევროპის გარეთ, სადაც სპორტული კულტურა და მენტალიტეტი განსხვავებულია. მიმუშავია გუნდებში, რომლებიც მოგებისთვის იბრძოდნენ და ასევე ისეთებშიც, რომელთა მიზანიც ლიგაში დარჩენა იყო. შენი ფილოსოფია დამოკიდებულია კონკრეტულ საჭიროებებზე და ამისთვის საკმარისად მოქნილი უნდა იყო.

- რომელმა მწვრთნელებმა მოახდინეს თქვენზე გავლენა?

- ყველა მათგანმა. მათაც კი, რომლებზეც 20 წლის ასაკში ვფიქრობდი, რომ ცდებოდნენ (იგულისხმება "მანჩესტერ იუნაიტედში" ალექს ფერგიუსონთან მუშაობა). დროის გასვლის შემდეგ ხვდები, რომ ისინი მართლები იყვნენ. მიმუშავია მწვრთნელებთან, რომლებიც კარგები იყვნენ გუნდის მართვაში, როტაციის სპეციალისტებთან, ტექნიკის სპეციალისტებთან...

- და თქვენი მწვრთნელი ასევე იყო თქვენი მამა, იოჰან კრუიფი...

- ის დამეხმარა არა მხოლოდ ფეხბურთში, არამედ ცხოვრებაშიც. მან ერთხელ მითხრა: "ექვსიანს უნდა, რომ ხუთიანებით იყოს გარშემორტყმული, ხოლო შვიდიანს უნდა, რომ რვიანებით." ის საუბრობდა არა საფეხბურთო პოზიციებზე, არამედ ადამიანებზე, რომლებსაც უფრო მაღალ დონეზე აჰყავხარ. სტაფის შერჩევის დროს ის ჯერ საკუთარ ძლიერ მხარეებს უკვირდებოდა და შემდეგ მოჰყავდა ხალხი, რომლებიც მის სუსტ წერტილებს შეავსებდნენ, რომლებიც რაღაცაში მასზე უკეთესები იყვნენ. თანამედროვე ფეხბურთში ასეთი მიდგომა საჭიროა იმისათვის, რომ ყველაფერი კარგად აითვისო.

- თქვენი სამწვრთნელო შტაბი უკვე შედგენილი გაქვთ?

- სრულად. უნდა გყავდეს მაღალი დონის სპეციალისტები, რომლებიც ფეხბურთელებს უკეთესს გახდიან. მწვრთნელზე დიდი ზეწოლა მოდის და სხვადასხვა ტიპის ადამიანებისგან დახმარება გჭირდება.

- არის რომელიმე ადგილი, სადაც მუშაობა განსაკუთრებით გინდათ?

- ბევრ ენაზე ვსაუბრობ, ბევრ განსხვავებულ სიტუაციაში მუშაობა შემიძლია. ჩინეთში ორ ისეთ გუნდში ვმუშაობდი, რომლებიც გადარჩენისთვის იბრძოდნენ. ორივე შემთხვევაში გუნდი პირველ სეზონში ლიგაში დავტოვეთ, მეორე სეზონში კი უკეთესი შედეგები გვქონდა, ახალგაზრდა ფეხბურთელები დავაწინაურეთ და კარგად ავათამაშეთ.

ჩინეთში მუშაობის დროს შემოთავაზებები ესპანეთის პრიმერა დივიზიონის გუნდებიდან მქონდა, თუმცა კონტრაქტს პატივი ვეცი. ფეხბურთში დროის სწორად შერჩევა ძალიან მნიშვნელოვანია. ახლა ვნახავ, რა შემოთავაზებები და შეგრძნებები მექნება.

- ლიონელ მესის "ინტერ მაიამიში" წასვლით გაკვირვებული დარჩით?

- "ბარსელონას" მისი დაბრუნება უნდოდა, იყო ინტერესი საუდის არაბეთიდანაც, მაგრამ მის გადაწყვეტილებას პატივი უნდა ვცეთ. ასევე მოიქცა დევიდ ბექჰემი წლების წინ. საქმე ფეხბურთისა და ცხოვრების განსხვავებულ სტილთან გვაქვს. ბექჰემმა MLS-სთვის ბევრი რამ გააკეთა და ვფიქრობ, მესის შემთხვევაც ასეთი იქნება. ის MLS-ში ბუმს გამოიწვევს. მესი გამარჯვებულია, ის მთელი თავისი ცხოვრების განმავლობაში იმარჯვებდა. იყო კიდევ ერთი ადამიანი, რომელიც სათამაშოდ ამერიკის შეერთებულ შტატებში წავიდა: მამაჩემი. ის იმ დროს 32 წლის იყო და ეს გადაწყვეტილება არასდროს უნანია.