იმედგაცრუებული ანსუ ფატი ერიკ გარსიას: მოედანზე ყველაზე ცუდი ფეხბურთელი მე ვიყავი?

საკმაო წუთებს იღებს იმისათვის რომ ელემენტარული კლასი მაინც დაგვანახოს.
საჭირო არაა მაინცდამაინც 90 წუთი ეგდო მინდორზე რო ადამიანმა დაინახოს რისი მაქნისიც ხარ.
შედარებისთვის ისევ ფატის ძველ თავს შევადარებ ამჟამინდელს, ანუ როდესაც ვალვერდეს თაოსნობით ბარსაში პირველი თამაში ჩატაარა არც გოლი გაუტანია და არც ასისტი, მაგრამ მიუხედავად ამისა ყველამ ვაქეთ და ვადიდეთ იმის გამო, რო ეტყობოდა უშიშრობა, დრიბლინგი, ბარსელონური კლასი და რაღაც ახალი შემოიტანა მოედანზე, ხოლო დღეს მე პირადად რასაც ამ ბიჭში ვხედავ პირველ რიგში ეგოიზმია, ბურთს მიიღებს თუ არა იქვე ურტყამს და თან ურტყამს ტრაკში, რამდენჯერ მაგარი პასის გაკეთება შეეძლო და მანდაც უღორია, ასევე ადრე უმაგრესი მიზანი ჰქონდა, ახლა კი დემბელეს ეჯიბრება ყვავების ჩამოხსნაში, მეტოქეს ვერ ატყუებს, არც ამწვავებს, ერთი რეალთან გამოუვიდა მაგარი ასისტი და მაგის იქეთ ისევ არაფერი და ამის გამო უნდა იყო სასტარტოს წევრი და ამის გამო უნდა ითამაშო შეუცვლელად?
გავის მსაგვსად რომ იბრძოდეს, არ ღორობდეს და მოედანზე ყბედი სახის ნაცვლად ცეცხლი რო ეტყობოდეს სხვა საქმე იქნებოდა, მარა ერთადერთი რაც ჩანს - უმწიფრობა და ამპარტავნებაა, გეგონება რამე დამტკიცებული ჰქონდეს.

შენ 19 წლის რო იყავი რა დაამტკიცე ფატიზე მეტი ამას ჭკუას რო ასწავლი? არ აძლევს მწვრთნელი სისტემატიურ სათამაშო პრაქტიკას და ასე შეუძლებელია ტრავმაგამოვლილმა დამწყებმა ფეხბურთელმა ფრენა დაიწყოს, ნდობა და სტაბილურად დროის მიცემა უმთავრესია ასეთ შემთხვევაში