მატჩისშემდგომი მიმოხილვა: დატოვეთ თასი, წადით სახლში

ძალიან დიდი ხანია, ასეთი მაგარი კლასიკო არ მინახავს. ბოლოს, ალბათ, ხარისხითა და დრამატიზმით "ბერნაბეუზე" ვნახეთ, როცა ლეომ ჩააჭედა ბოლო წუთზე და მაისურიც გამოფინა. ეს ამბავი ცოტა ხნის წინ გავიხსენეთ, სერჟი რობერტოს გახანგრძლივებული კონტრაქტი აღვნიშნეთ და ისიც დავწერეთ, რომ ამ კაცს აქვს რაღაც გასახსენებელი, რაღაც ისეთი, რაც "ბარსას" ისტორიის საკუთრებაა. 

გარდა პსჟ-სთან გატანილი გოლისა, სულ "მადრიდია" სახსენებელი, ის დრიბლინგი "ბერნაბეუზე", სუარესზე პასი, ასევე "ბერნაბეუზე", სუარესზე საგოლე პასი "კამპ ნოუზე", და ახლა გატანილი გოლი კლასიკოში. სერჟი რობერტო "ბარსელონას" სრულფასოვანი წევრია. 

ის, რაც სისუსტე გვეგონა.. 

არ იქნებოდა რობერტო ძირითად შემადგენლობაში პედრი რომ ჯანმრთელი ყოფილიყო. კესიე ხომ მით უმეტეს, არ იქნებოდა. თამაშის დაწყებამდე ათიდან ათი ქომაგი იტყოდა, რომ სუსტი წერტილი ზუსტად ამ ზონაში გვაქვს, სადაც რობერტოს გვარს მოჰკრავდა თვალს და ეგებ ისიც ეთქვა, სჯობდა, კესიე დაეყენებინაო. 

ჩავი კი სხვაგვარად მოიქცა და თამაში მოიგო. 

ჯერ რობერტომ შეაგდო, ლევანდოვსკის სტილში, მერე კესიემ დაასრულა შეტევა, ბოლო წუთებზე, "კამპ ნოუ" აფეთქდა, ამ მატჩს ლა ლიგის მოგების ელფერი დაჰკრავს. ასე იგრძნობოდა ფეხბურთელებში, მწვრთნელებსა და ქომაგებშიც. 

პირველი ტაიმი

მაგრად დავიწყეთ. შეტევა-შეტევაზე წავიდა, "ბარსამ" უპირატესობა მოიპოვა და მომენტებიც შექმნა. კარგი და ლამაზი მომენტები, რომელიც კურტუამ გამოაძრო და შტეგენს შეახსენა - ლა ლიგის საუკეთესო მეკარეობას ასე მარტივად არ დაგანებებო. სწორედ ამ დროს შეეძლო რობერტოს გატანა, რაფინიას დარტყმაც კურტუამ მოიგერია და დამატებაზე გააქანა, სულ მცირე მანძილით ააცილა, გამეორებაზე გამოჩნდა, რომ ტიბოს აღების შანსი არ ექნებოდა. 

მერე კი ფეხბურთმა შეგვახსენა, რომ ალოგიკური სპორტია. დიდი გაიძვერა თამაშია. გუნდს უტევ, თავზე აზიხარ და აქეთ უშვებ გოლს, თან როგორ.. ვინისიუსს არაუხომ მძიმე ფსიქოლოგიური ტრავმა მიაყენა ბოლო მატჩებში, თამაშის მერვე წუთზე კი ვინიმ აბსოლუტური თერაპია გაიარა, არაუხოს თავის კარში გაატანინა, ბოლომდე გათავისუფლდა მისგან მიღებული წნეხით და თითქოს ფრთები შეესხა. 

ამ გოლში არა იმდენად არაუხოს ბრალეულობას ვხედავ, რამდენადაც ბუსკეტსისა და რობერტოს ინერტულ თამაშს, საჭიროზე დიდი სივრცე მისცეს ვინის. ბურთმაც ისე მოუხვია, შტეგენი ადგილზე გააქვავა. 

სხვათა შორის, ამ მომენტის მერე ვერ წარმოვიდგენდი, რომ არაუხო დაგვიბრუნდებოდა, ისევ დამაჯერებელი იქნებოდა დაცვაში და შეტევაშიც აქტიურად წავიდოდა. რა თქმა უნდა, პირველი წუთების შოკი უნდა გადაეტანა, იგრძნო ეს მთელმა "მადრიდმა", იგრძნო ვინიმაც და სანამ ურუგვაელი განცდებში იყო, მაგრად მიაწვა, ერთი-ორ ეპიზოდში აჯობა კიდეც, მაგრამ საერთო ჯამში არაუხო მაგრად დადგა. ავტოგოლმა ფსიქოლოგიურად ვერ გატეხა. დატოვა ეს გოლი მერვე წუთზე და განაგრძო თამაში, გამთანაბრებელ გოლში კი თავის წვლილიც შეიტანა. 

ასეთი კაცია, მხეცია. 

ჰქონდა დაცვას შეცდომები, მაგრამ მაინც აღფრთოვანებული ვარ მათი შემყურე. ბედნიერებაა ასეთი დაცვის ხაზი. საუკეთესო კი ალბათ კრისტენსენი იყო. კედელივით დადგა და შეტევაშიც შექმნა მომენტები. მისმა ტრანსფერმა აბსოლუტურად გაამართლა. 

ტაიმის ბოლოს გატანილმა გოლმა დამატებითი მუხტი მოგვცა, თამაშში დაგვაბრუნა და ფსიქოლოგიური უპირატესობაც შეგვძინა. 

მეორე ტაიმი

საერთოდ, ძალიან გამიჭირდება რომელიმე ფეხბურთელზე ვთქვა, რომ კარგად არ უთამაშია. აბა, ვისზე უნდა ვთქვა?! დაცვის ხაზი ბრწყინვალე იყო, დე იონგისა და ბუსკეტსის თამაშს თქვენ როგორ უყურებთ, არ ვიცი, მაგრამ მე ბედნიერების შეგრძნება მიპყრობს, ასე ავსებდეს ორი კაცი ერთმანეთს, მართლაც იშვიათია, ეს კი ჩავის უდიდესი დამსახურებაა, მან მოძებნა გასაღები და ამათი შემხედვარე მართლა გაგიჟდები ადამიანი, ან ბურთი როგორ ამოაქვთ, ან, როგორ აკონტროლებენ თამაშს, ჩავიმ ბუსკეტსი დაგვიბრუნა და დე იონგის რეალური შესაძლებლობები გვაჩვენა. 

რაფინიაც კი დიდებული იყო! ჩავის "ბარსა" კლასიკოსთვის ყოველთვის განსაკუთრებულად ემზადება. 

გუნდს პირველიდან ბოლო წუთებამდე ჰქონდა ის მუხტი და შემართება, რაც კლასიკოში უნდა ჰქონოდა. ეს ის არის, რასაც კუმანი ვერასდროს მიაღწევდა, სხვებზე რომ არაფერი ვთქვათ, ჩავიმ კი იცის ამის ფასი და კიდევ ერთი დიდებული მატჩი ჩაიწერა აქტივში. 

იყო ერთი ძალიან სახასიათო მომენტი, დააკვირდებოდით ალბათ, ლევანდოვსკის მთელი თამაშის განმავლობაში ურტყამდნენ, მცველების ხრიკია, როგორც კი ბურთს გასცემს შემტევი, ფეხს მიარტყამენ ხოლმე, მსაჯები ამაზე თვალს ხუჭავენ, შემტევებისთვის კი საშინლად გამაღიზიანებელია, ასე წყობიდან გამოჰყავთ, ლევანდოვსკი ისეთი მშვიდი და გამოცდილი ფეხბურთელია, რომ ასე ვერ გააგიჟებ, მაგრამ 34 წლის ფეხბურთელისთვის ძალიან რთულია ასე თამაში, ჰოდა, ერთ-ერთ ეპიზოდში მიაყოლეს ლევანს ფეხი, კმაყოფილია პატივცემული მადრიდელი თავისი ქმედებით და გარბის შეტევაში, ჰოდა, გავიმ დაინახა ეს ამბავი, ალბათ, მთელი მატჩის მანძილზე ხედავდა, როგორც წესი, ვეტერანები იცავენ ხოლმე ასე ახალგაზრდა ფეხბურთელებს, გავიმ კიდე ლევანას მიჯირყვნა არავის აპატია და გლიჯა მხარი მეტოქეს, - აგრძნობინა, ჩვენთან ასე თამაში არ მოსულაო. 

გავი ამას ყოველთვის აკეთებს. ხან გამოიჭერენ ოპერატორები, ხან ვერა, ყველა თამაშში, ასეთ მინი ეპიზოდებში თავს ესხმის მეტოქეს და შიშს ნერგავს მათში. ეს მართლა ბრილიანტი ესა! 

ორი გოლის ამბავი

არ დაგიარათ ჟრუანტელმა?! კესიეს გოლზე არა. მანამდე იყო ასეთი ამბავი, ასენსიომ შეაგდო. ისეთი მოულოდნელი იყო, ისეთი უსამართლო, ცოტა ვერ დავიჯერე, რომ ეს გოლი გავიდა. ჯერ პირველი რა იყო და მერე ეს.. ასე წაგებამ შეიძლება გააგიჟოს ადამიანი. 

ბოლო ტურებია ესპანელმა მსაჯებმა აღმოაჩინეს რა ფუნქცია აქვს VAR-ს. დააგვიანდათ ამის გაგება, მაგრამ სჯობს გვიან, ვიდრე არასდროს. მილიმეტრებით გადავრჩით. "კამპ ნოუმ" გოლივით აღნიშნა ეს ამბავი. 

დასკვნით ნაწილში კი ბურთი მოედნის ცენტრში აღარ ჩერდებოდა. შეტევა-შეტევაზე წავიდა. აქეთ-იქით. კარიდან-კარში. თითქოს "მადრიდის" შეტევები უფრო სახიფათო იყო, რადგან უფრო სწრაფი ფეხბურთელები ჰყავთ, ჩვენ კი დემბელე არ გვყავდა, ბებერი ლევანა რუდიგერმა დაჩაგრა სისწრაფეში და ფატი სხვა ყველაფერთან ერთად, სირბილსაც ვეღარ ახერხებს, და მიუხედავად ამისა, მაინც "ბარსამ" გაისროლა გამარჯვების გოლი, რობერტ ლევანდოვსკიმ ხვიჩა კვარაცხელიას სტილში, ქუსლით გაატანა ბალდეს, ამანაც უზუსტესად გაასრიალა ბურთი გაზონეზე და შეცვლაზე შემოსულმა კესიემ გამარჯვების გოლი შეაგდო!

ესეც ასე. 

დატოვეთ თასი და წადით სახლში. 

სხვაობა 12 ქულაა. 

მომდევნო კლასიკომდე დიდი დროა. სანაკრებო პაუზა მოდის, ფეხბურთელები ჯანმრთელად უნდა დაბრუნდნენ, მერე "ელჩესთან" გააგორონ ბურთი და ისევ "კამპ ნოუ", ისევ კლასიკო, ამჯერად ფინალისთვის ვითამაშებთ. "ბარსა" ტრიპლეტის მოგებას შეეცდება.