თუ საჭიროა, უფასოდაც ვითამაშებ - დანი ალვესის ვრცელი ინტერვიუ

ჩემს საუკეთესო ოცნებებშიც კი ვერ წარმოვიდგენდი, რომ ახლა აქ ვიქნებოდი. ბევრი ამბობს, რომ პირველი პერიოდი დაუვიწყარია, მაგრამ, მე ვფიქრობ, მეორე უკეთესი იქნება.

ამ მომენტს 5 წელი ველოდი. მე შესანიშნავ სეზონებს ვატარებდი, მაგრამ უკან დაბრუნებას ვერ ვახერხებდი. და სწორედ მაშინ დავბრუნდი, როცა ეს წარმოუდგენლად ჩანდა... ახლა აქ ვარ. ფეხბურთს ყველა ვიცნობთ. ყოველთვის ვიმედოვნებდი, რომ დავბრუნდებოდი, რადგან ვიცი, რომ ამ გუნდის დახმარება შემიძლია.

საკმარისი არ იქნება, რომ ვთქვა, რომ ბედნიერი ვარ - ეს გრძნობა ენით აღუწერელია.

მე განვვითარდი. როცა აქ მოვედი, ბავშვი ვიყავი, ისევე, როგორც ახლა, თუმცა - 38 წლის. მთელი მსოფლიო შემოვიარე, რათა აქ დავბრუნებულიყავი. კარგი ატმოსფეროთი ეს გუნდი იგივე გახდება, რაც ადრე იყო.

ახლა დროა, ყველა გავერთიანდეთ, რათა ტიტულები მოვიგოთ და ისინი ფანებთან ერთად აღვნიშნოთ.

გუნდის გულშემატკივრობა და ერთიანობა მარტივია, როდესაც ის იგებს. ასეთ მომენტებში ერთად ყოფნა ძალიან მნიშვნელოვანია. სწორედ იმიტომ დავბრუნდი, რომ ჩემი მენტალიტეტი "ბარსელონაში" გავავრცელო.

ეს ყველაზე გამორჩეული და მომთხოვნი გამოწვევაა, მარტივი მიზეზის გამო - ეს ადრეც გამომიცდია.

კლუბის გარეთ ხალხი იტყვის, რომ ყველაფერი კატასტროფა იქნება. დამშვიდდით, მე აქ, მოედანზე ვსაუბრობ. მე მათ უკეთ ვპასუხობ, როდესაც ჩემში ეჭვი ეპარებათ. ეს ძალიან ნათელია.

"ბარსაში" დაბრუნება? ეს ძალიან უცნაური იყო. პრეზიდენტს ვესაუბრე. მინდოდა, დავბრუნებულიყავი და გუნდს დავხმარებოდი იმ შემთხვევაშიც კი, თუ არაფერს გადამიხდიდნენ. არაფერს გპირდებით, რისი შესრულებაც არ შემიძლია. ბავშვებმა უნდა იცოდნენ, "ბარსა" რას წარმოადგენს და შემიძლია, მათ ეს ვასწავლო.

დაბრუნებას დაჟინებით ვითხოვდი, სანამ ლაპორტამ არ მითხრა, რომ გადაწყვეტილებას ჩავი იღებდა. ამან კი ჩემი შანსები გაზარდა, რადგან ის კარგად მიცნობს. როდესაც ჩავიმ დამირეკა, შევახსენე, რომ დახმარებისთვის ყოველთვის მზად ვიყავი.

არ მანაღვლებდა, როგორ - მთავარი იყო, "ბარსაში" ვყოფილიყავი. თუ საჭიროა, უფასოდაც ვითამაშებ.

8 ნომერი? მნიშვნელოვანია არა ის, რაც ზურგზე რა გაწერია, არამედ ის, რაც გულში გაქვს. აბიდალის წასვლის შემდეგ, მისი ნომრით თამაში მსურდა, ჩავის შემთხვევაშიც იგივე მოხდა. 8-ნომრიანი მაისურის აღების უფლება სტოიჩკოვსა და ინიესტას ვთხოვე. ინიმ მითხრა, რომ ეს მისთვის დიდი პატივი იყო. 

ოთხი თუ ხუთი წლის წინ ყატარში ვიყავი და ჩავის ვუთხარი, რომ "ბარსელონაში" მწვრთნელად უნდა დაბრუნებულიყო, მან კი მიპასუხა, რომ ჯერ მზად არ იყო. ახლა ჩვენ ერთ დროს დავბრუნდით. 

ვიცოდი, რომ მათი (ბართომეუს ბორდი) წასვლის შემდეგ დავბრუნდებოდი. "ბარსას" დატოვება ადრე გადავწყვიტე, რადგან არ მინდოდა, გუნდიდან მათ გავეგდე.

მე მხოლოდ ერთი პირობა მქონდა, რომ თავად გადამეწყვიტა, როდის წავიდოდი, თუმცა მათ ეს არ გაითვალისწინეს და კლუბის დატოვება ვარჩიე, სანამ ისინი თავად გამაგდებდნენ.

ჩემში ბევრი რამ შეიცვალა, მაგრამ ერთი რამ უცვლელია - სულისკვეთება. თუ "ბარსას" ფანებს ჩემი პირველი ვერსია მოსწონდათ, მეორე უფრო მეტად მოეწონებათ. ახლა უფრო მოწიფული ვარ და თავდაუზოგავად ვშრომობ.

ამ მაისურს პატივს ვცემ - შესაძლოა, ის უკანასკნელი იყოს, რომელსაც ვატარებ. მე ძალიან ნათელი მიზანი მაქვს - 2022 წლის მუნდიალზე თამაში. განსაკუთრებული რაღაცები აქ, "ბარსელონაში" ხდება და ახლა მინდა, ამით ვისიამოვნო.

მე საკუთარი თავისთვის მიცემულ პირობას ვასრულებ. დღეს ბრძოლას არ ვიგებ, დღეს ომს ვიგებ. მე დაუნდობელი ვიქნები.