მატჩისშემდგომი მიმოხილვა: იფელი სამუს დევნაში
დრო და დრო იყო ხოლმე იფეში წყლის პრობლემა. უფრო სწორად, ყოველთვის იყო და ხანდახან რაღაცას მოახერხებდნენ. წყალი განძია იფეში, ამიტომ ოდითგანვე ნადირობდნენ და ძლიერი ისაკუთრებდა. ამ ძლიერებს კიდევ ოჯახები ჰყავდათ და დაესაკუთრნენ იფეს წყლებს. ბავშვები კიდევ წყლის მცველებად გაზარდეს, განძს ხომ დაცვა სჭირდება. იცავდნენ სხვა ტომელებისგან და ხანდახან იმ ცხოველებისგანაც რომელთაც შიგ ჩახტომა და ნებივრობა უყვარდათ. იცავდნენ სიცოცხლის ფასადაც, იმიტომ, რომ წყალი თავისთავად ნიშნავდა სიცოცხლეს.
იფელები ასე შიშველი ხელებით დაეტაკებოდნენ ხოლმე ყველას, თუ გაიქცეოდა მისდევდნენ და ვაი მათი ტყავის ბრალი თუ ხელში მოიგდებდნენ. ამ წყლის მცველებმა კიდევ ბევრი იარეს, რაღაც იშოვეს, რაღაც გაყიდეს და სხვადასხვა მხარეს მოედნენ. მათ შორის, ესპანეთსაც. მაგრამ, გენები ხომ იცით, ყოველთვის თავისას შვება. შეიძლება შარვალ-კოსტუმში გამოეწყო, მაგრამ ვიღაც საეჭვო თუ გაიქცევა გაეკიდები.
ჰოდა, დაიწყო თამაში და ეს გენეტიკურად იფელი გაიქცა და გაიქცა.. მითი კუნდეს კარგ მცველობაზე თავზე გადაახია "მონჟუიკის" ბინადრებს. სამუელ ომოროდიონი კი ამბობს ესპანელი ვარ, აქ დავიბადეო, მაგრამ გენეტიკა ძმებო, გენეტიკა, მაგის დიდი ბაბუა ლომებს დასდევდა ლაგატკით.
ვის აღარ დაუსხლტა, მიეჯახა და გადააგდო. ჩოუარა ქორივით. ისე დაჩაგრა ყველა, ჩავიმ პირველ ტაიმშივე თხოვა არაუხოს, შენი ჭირიმე, კუნდეს ადგილი გაუცვალე და ხელფასს დღესვე მოგიმატებთო.
გაუცვალა.
არაუხო კიდე "გარა ჩარუას" შვილია. ურუგვაული ფეხბურთის ფილოსოფია ინდიელი ტომების დანატოვარით სულდგმულობს. არ ჰგავს კრუიფის ფილოსოფიას, გონებას არ მიჰყვება, უფრო გულთან აქვს საქმე - რაც უფრო ძლიერია მეტოქე, მით უფრო მაგრად შემიძლია თამაში. რაღაც ასე ლაგდება მაგათი ლეგენდა. იმიტომ, რომ ინდიელები საზღვართან ძალიან ცოტანი იყვნენ და არც ურუგვაელები არიან ბევრნი, მუდმივად ბრძოლა უწევდათ გადარჩენისთვის, არაუხო "გარა ჩარუას" ერთ-ერთი თვალსაჩინო წარმომადგენელია.
დაუდგა და დაუკარგა გაქცევის სურვილი.
რა მაგრად მოიფიქრეთ!
ნახეთ როგორ დაიწყეს თამაში? სპალეტის "ნაპოლივით" დადგნენ და გვაფიქრებინეს პირველივე წამებიდან თავს უნდა დაესხან მეტოქესო, ჰოდა, პირველივე წუთზე მივიღეთ გოლი. დასაწყისიც ასეთი უნდა. თან პირველი შემთხვევა ხომ არ არის? გუნდი იწყებს თამაშს და უკვე შარშია.
ფაქტია, რომ ჩავიმ დაკვეთა ვერ შეასრულა. მოთხოვნა იყო ლამაზ თამაშზე, დამაჯერებელ მოგებაზე, "ბარსამ" კი ვერცერთი აჩვენა მაყურებელს. ეს მაყურებელიც მაგარი შეთხელებული იყო, არ გაუვსია სტადიონი და მაგაზე მერე დავწერთ რატომ არ დადიან მრავლად "მონჟუიკზე".
სამუს შეეძლო თამაში პირველივე ტაიმში მოეკლა. ოთხი გოლის გატანა შეეძლო თავისუფლად, მაგრამ მეტად უკლასო ვინმე ჩანს, ჯანზეა, სწრაფია და ბურთი კომბოსტო ჰგონია. აბა, ეგრე როგორ უნდა დაარტყას ფეხბურთელმა?! თავის ღმერთებს გაუწყრა, ეს სად დამარტყმევინეთო?! გეგონება სხვისი ფეხი იყოს.
ვერ მოკლეს თამაში და "ბარსასთან" სახიფათოა ეს ამბავი, რადგან ჩავის თუ რამე გამოსდის თამაშის დაქამბექებაა. შეუძლია, ამის უნარს ვერ წავართმევთ. უკვე მერამდენე პირველი ტაიმი ჩააფლავა სათვალავი ამერია. ძალიან იშვიათია ჩავის ხელში კარგი ლამაზი პირველი ტაიმი. მაგრამ, იმედი ყოველთვის ბოლომდე შემომრჩება ხოლმე.
რაღაც ექსპერიმენტული
ბუსკეტსის წასვლა რომ დიდი პრობლემა იქნებოდა ეს ჯერ კიდევ მაშინ ვიცოდით, როცა იაია ტურე წავიდა. რაღაც სხვა მოიტანა სერხიომ საყრდენ ზონაში და ამის შევსება აღარ გამოვა. მერე ვნახეთ სულ სხვა სტილის დე იონგი, რომელსაც თავად სჭირდება ხოლმე დამზღვევი ექვსიანი, მაგრამ გაჭირვების ჟამს გამოდგება ამ პოზიციაზე. ილქაიც ვნახეთ რამდენჯერმე საქმეში. რომეუ კი როგორც ვივარაუდეთ სუსტი გამოდგა. ახლა დაიწყო ახალი საყრდენის ძიება, მაგრამ ურთულესი საქმეა ასე სწრაფად ვინმე იპოვო, მით უმეტეს, ასეთი ფინანსური პრობლემებით.
ილქაი შეცდა და "ბარსამ" გოლი მიიღო. ეგეთი პოზიციაა. ერთი შეცდომის ფასი ძალიან ძვირია.
ისევ ფრენკის მიუსჯიან ამ პოზიციას. თანაც, დაბრუნებიდან ძალიან მალე.
პედრი შორს არის სასურველი ფორმისგან, გასაგები და ნორმალურია. აი, ყველაზე მეტად რაც ცუდად მხვდება თვალში, ჟოაუს ამოვარდნაა. გოლებით დაიწყო, მერე კარის კარკასზე გადავიდა, ახლა კი ახლოსაც არ არის გატანასთან. ნელ-ნელა დასცილდა სასურველ მოცემულობას, იმის საპირისპირო გზით წავიდა, რასაც ველოდით. თანაც, გრძელდება ეს ყველაფერი უკვე ზედმეტად დიდხანს.
ვეღარც ფერმინი ბრწყინავს ისე, როგორც მიგვაჩვია. ლამინე კი თამაშში ერთი-ორ მომენტს ყოველთვის შექმნის. დამაგვირგვინებელ ფაზაში ვერ არის ჯერ პროდუქტიული, პრაქტიკასთან ერთად ეგეც გამოსწორდება. მთავარი პრობლემა კი ისევ წარსულში გვაბრუნებს, ამას მაშინ ვწერდით, როცა ჩავიმ პირველი სეზონი დაიწყო - შემტევებს არაფერი აქვთ საერთო ერთმანეთთან.
ლევანდოვსკის დუბლი
კარგი გოლი იყო. ძალიან კარგი. ასეთები საუკეთესო ფორმაში რომ იყო მაშინ გაჰქონდა. კუნდემ კი რაღაც მხრივ სახე შეინარჩუნა, კიდევ კარგი სამუს მაინცდამაინც არ უყვარს გოლების შეგდება თორემ კუნდეს 3-4 საგოლე პასი დასჭირდებოდა აზრზე მოსასვლელად.
ლევანდოვსკის გოლამდეც ჰქონდა ერთი კარგი მომენტი. გიუნდოგანმა ძალიან კარგი პასი გაუკეთა, ამანაც მაგრად ჩამოიღო, მაგრამ მომეჩვენა რომ ისევ სისწრაფე დააკლდა, იმხელა პაუზა აიღო მეკარემ სივრცე შეამცირა და რთული გახდა გატანა. სანამ თამაშობს ლევანდოვსკისგან მაქსიმუმი უნდა მივიღოთ, ბევრი ნამდვილად არ დარჩენია.
ჩაიწერა ჩავიმ ისევ ნაწვალები სამი ქულა და გავედით კიდევ ერთ სანაკრებო პაუზაზე. წინა გამოცდილებიდან გამომდინარე ვერ ვიტყვი რომ გუნდი კარგად იყენებს პაუზებს, პირიქით, სულ უკან მიდის ყველაფერი. ახლა ჩავი ალბათ უკვე ლოცულობს რომ ყველა ჯანმრთელი დაბრუნდეს, მერე კიდე დაიწყება გადამწყვეტი ეტაპი, ორწლიანი საჩემპიონთალიგო გვალვის დასასრულებლად. ამის პარალელურად კი "ატლეტიკოსთან" და "ჟირონასთან" მატჩებიც ახლოვდება.
ბლოგში გამოთქმული მოსაზრებები Barcamania.ge-ს ადმინისტრაციისას ყოველთვის არ ემთხვევა და ზოგ შემთხვევაში, ის საკითხისადმი ავტორის სუბიექტურ დამოკიდებულებას გამოხატავს.
ამ სიახლეზე კომენტარები გათიშულია.
კომენტარები [ 18 ]