მატჩისშემდგომი მიმოხილვა: ვარსკვლავის დაბადება

არ მინდა ვინმეს შევადარო. წინა მიმოხილვებისას დაგვიწერია, რომ დასაწყისი ძალიან ბევრს ჰქონია კარგი, ამ ბევრიდან ერთეულები იქცნენ მეგა-ვარსკვლავებად, უმრავლესობა კი დაიკარგა. ვუყურებ ამ ბავშვს და მაქვს გრძნობა, რომ მომავალი ვარსკვლავია, თუმცა, არ დავმალავ, რომ წლების წინ, ანსუ ფატის შემხედვარეც ასეთი გრძნობა მქონდა. ამითიც არის ფეხბურთი საინტერესო, ცხოვრებას წააგავს, არავინ იცის წინ ვის რა ელის. ეს ბრეკეტებიანი ბიჭი კიდე ძალიან მაგარია! ისტორიის წერაც მაგრად დაიწყო, თხუთმეტი წლისამ პირველად ითამაშა, თექვსმეტი წლისა მატჩის საუკეთესო ფეხბურთელი გახდა, ტურიდან ტურამდე იგრძნობა, რომ ასე ნელ-ნელა უახლოვდება გატანილ გოლს. ჩავი კი იმაზე მეტად ენდობა, ვიდრე მასზე გამოცდილ ფეხბურთელებს. 

როგორც მინიმუმ, ძალიან საინტერესოა. როგორც მინიმუმ, ეს არ მოგვცემს მოწყენის საშუალებას, და თუ იამალმა მომდევნო ორი წელიც ასეთი ტემპით გააგრძელა გზა, მერე ნახეთ "კამპ ნოუზე" რა დახვედრას მოუწყობენ. 

თრილერი 

მატჩის წინ 2011/12 წლების შეხვედრა გავიხსენეთ, გვარდიოლას ავანტიურა. ეს მატჩი კი უფრო სხვა მატჩებს ჰგავდა, გასვლაზე ამ სტადიონზე ორჯერ დაფიქსირდა 4:4, ერთხელ 2000/01 წლების სეზონში - გვარდიოლას არასდროს დაავიწყდება ეს მატჩი. მეორედ კი 2018/19 წლების სეზონში - გემახსოვრებათ სუარესის გოლი ბოლო წუთებზე. 

ეს შეხვედრაც ასე დრამატულად წარიმართა, ორი "ქამბექი" ვიხილეთ, ერთი მასპინძლების, მეორე კი სტუმრების შესრულებით. მეტოქის მწვრთნელი ჩვენთვის კარგად ნაცნობი მწუხარე სახის რაინდი, კიკე სეტიენი გახლავთ, "ვილიარეალის" დაწინაურებისთანავე ვიფიქრე, რომ "ბარსა" თამაშში დაბრუნდებოდა, უბრალოდ, არ არსებობს, რომ ასეთი მაგარი მატჩი ჩაწერილიყო სეტიენის კარიერაში, ბუნება ამას არ იკადრებდა. 

სერჟი რობერტოს "მასტერკლასი" 

ჩვენი დიდი კაპიტანი! სერჟიმ დაიწყო თამაში და ტერ შტეგენი სამკლავურის გარეშე დატოვეს. ეს სამკლავური პეპ გვარდიოლას ეკეთა ერთ დროს, ეკეთა კარლეს პუიოლს, ლიონელ მესის, ახლა კი სერჟი რობერტომ მოირგო მკლავზე და ასე უნამუსოდ გაუძღვა გუნდს. არა, რაღაც ვერ არის რიგზე. აბა, წარმოიდგინეთ, ქალაქი მიდის ბრძოლაში, მთავარსარდალი კი არც ყველაზე ძლიერია, არც ყველაზე გამოცდილი, არც ყველაზე უნარიანი, არც ხმა აქვს ომახიანი, არც სისწრაფე და არც ჭკუა, მხოლოდ იმიტომ აქციეს მთავარსარდლად რომ მისი მამის მამაც ამ ქალაქში დაიბადა. 

ტრადიცია აქვთ ასეთი, მავნებლური. 

რობერტოს ფლანგიდან მუდმივად იქმნებოდა საფრთხე, მხოლოდ დროის ამბავი იყო გოლის გაშვება. სამი მივიღეთ და სამივეში მეტწილად მისი ბრალეულობაა. ერთხელ პოზიციურად შეცდა და მისი ფლანგიდან გაკეთდა საგოლე პასი, მეორედ წინ ჩარჩა და მისი ფლანგიდან გაგვიტანეს, მესამედ კი სწორედ ის იყვანდა კუთხურის დროს იმ ფეხბურთელს, რომელმაც მისგან გათავისუფლება და კარში დარტყმა შეძლო. 

ბრავო! 

ჩავი შეცდა. ეს ფაქტია. რისი გაკეთება შეეძლო არაუხოს არყოფნაში? ორი ვარიანტი ჰქონდა, შესაძლოა, მეტიც. 

კუნდეს მარჯვენა ფლანგზე დაყენების შემთხვევაში გარსიასა და კრისტენსენის დუეტს მივიღებდით ცენტრში. 

ან, შეეძლო კრისტენსენი - ალონსოს დუეტი დაეყენებინა და ბალდე ითამაშებდა თავის პოზიციაზე. 

ბოლო ვარიანტი დე იონგის მცველად დაყენებაა, რაც არავის მოგვწონს, რადგან ფრენკის შეტევაში მოაქვს დიდი სარგებელი. 

აი, რობერტოს თამაში კიდე მინუს ერთი გოლით დაწყებას წააგავს. სწორედ ამიტომ, დღე-დღეზე ველით ჟოაუ კანსელუს, რომელსაც ორივე ფლანგზე შეუძლია თამაში და იმედია აღარ მოგვიწევს ბრწყინვალე კაპიტნის ყურება. 

დე იონგის მასტერკლასი 

ნეტავ ორი იყოს! 

თქვენი არ ვიცი, მე კი ვხედავ, რომ რომეუ საშუალო დონის ფეხბურთელია. შესაძლოა, უფრო მაღალი დონისაც, მაგრამ "ბარსას" დონის რომ არ არის ეს მის კარგ თამაშებშიც ჩანს, არათუ ცუდში. მასთან ერთად პოზიციის გაკონტროლება და ბურთის კონტროლი ძალიან ჭირს. მთელი დაწოლა ფრენკი დე იონგზეა. სიღრმიდანაც მას მოაქვს ბურთი და ხანდახან ბოლო პასის გაკეთებასაც ის კისრულობს. 

არადა, ფრენკი რვიანზე ძალიან კარგია. მქონდა იმედი, რომ სეზონის ბოლომდე გაქაჩავდა ამ პოზიციაზე, ახლა კი ვხვდები რომ მხოლოდ დროის ამბავია მისი საყრდენზე დაწევა. ილქაისა და პედრის გათვალისწინებით, თუ კონკურენციაზე მიდგა საქმე, რა თქმა უნდა, პირველ რიგში, რომეუს გადასვამენ. 

ფრენკიმ კარგი გოლი შეაგდო, ბოლომდე იგრძნო მომენტი, თითქოს ლევანდოვსკისგან პასს ელოდა ქუსლით, პოლონელს შეუძლია ამის გაკეთება და იმიტომაც ელოდა, ისე კი რობერტი ფლანგზე აპირებდა პასის გაცემას, საერთოდ არ უფიქრია მის ზურგსუკან რა ხდებოდა, მიუვიდა ბურთი ფრენკის და ნიდერლანდელმაც შეაგდო. კარგი იყო, მშვენიერი. 

ეს უკვე 2:0 ია, მანამდე ბავშვებმა გახსნეს ანგარიში, იამალმა ზუსტად ჩააწოდა, თითქოს ლევანდოვსკისკენ, იქ კი გავი ახტა და ანგარიში გახსნა. პატარა მამაცი გულია! 

მიუხედავად ამისა, ერთი წამითაც არ იგრძნობოდა, რომ "ბარსა" თამაშს აკონტროლებდა, პირიქით, "ვილიარეალიც" მომენტს მომენტზე ქმნიდა, ტერ შტეგენმა გვიხსნა რამდენჯერმე, ეგეც სულ რობერტოს ფლანგიდან, აბა, როგორია კაპიტანს აკადრო ცოტა აზრზე მოდი, ან დატოვე მოედანიო, ვერ აკადრებ, არ მოსულა, იმ სამკლავურს დიდი ძალა აქვს, დიდი ისტორიისა და ტრადიციის მატარებელია, თავისი მაგია აქვს, გაიკეთებ და სუპერ გმირი ხარ, მაგრამ, რობერტოს მაგანაც ვერ უშველა. ამ საქმისგან სალამური არ გამოვა. 

შეცვლები 

დაიმსახურა ფერან ტორესმა მეტი სათამაშო დრო. მომდევნო შეხვედრაში რომ სამი შემტევი ვიხილოთ საერთოდ არ გამიკვირდება. ფერანი-ლევანდოვსკი-იამალის ტრიოთი. რაფინიაც დაბრუნდება, მაგრამ კარგი იქნება თუ იამალის ექნება ძირითადი მოთამაშის სტატუსი, მისი თავდაჯერებისთვისაც კარგია და რაფინიას ჭკუის სასწავლებლადაც. 

ფერანი რამდენჯერაც შემოვიდა ყოველთვის ძალიან მოტივირებული ჩანდა, ბოლომდე ჩართული თამაშში, ეს აკლდა წინა სეზონში, ახლა კი მგონი ყველაფერი რიგზეა. მომდევნო მატჩებმა უნდა გვანახოს რამდენად მოხდა მასში ეს გარდატეხა. წინა სეზონში ბევრ ხელსაყრელ მომენტს აფუჭებდა, წელს კი მგონია, რომ ასეთ ბურთებს უეჭველად გაიტანს. 

აი, ფატის რაც შეეხება, ნათლად ჩანს, რომ ხასიათის პრობლემა აქვს. თითქოს ამ პატარა ბიჭზე ეჭვიანობს, სულ ცოტა ხნის წინ თავად იყო პუბლიკის საყვარელი ახალგაზრდა, ახლა კი აღარავის ახსოვს, გაღიზიანებას უფრო იწვევს, ჯერ ახლა იწყებს კარიერას და უკვე ჩამოწერილივით არის. მართებდა პასის გაკეთება, ერთი პასი და გოლი გარდაუვალი იქნებოდა, მან კი ყველაზე ცუდი გადაწყვეტილება მიიღო. მერე არც ლევანდოვსკი დარჩა ვალში, თუმცა, პოლონელს წინ არავინ ჰყავდა, მხოლოდ მეკარე იდგა და გატანაც მართებდა, მაგრამ ისევ გაფუჭებულივით არის. რაღაცები არ უმუშავებს. 

MVP

ფერანმა ანგარიში გაათანაბრა, კარგი გოლი შეაგდო, მერე კი ისევ იამალის ჯერი დადგა, სულ ცოტა აკლდება გოლამდე, ამ შეხვედრაში ორჯერ მოარტყა ბურთი კარის ჩარჩოს. მეორედ ლევანდოვსკი დახვდა ჩასაფრებული. ესეც კარგი ამბავია, როგორც იქნა შეაგდო, იქნებ გაეხსნას მასაც.. 

16 წლის მარჯვენა გარემარბი დაფრინავს! 

ოჰ, როგორ არ მინდა ვინმეს შევადარო, მაგრამ მოგდის ეს დიდი გვარები თავში და რა გინდა რომ ქნა. 

ჯანი მისურვებია! გოლები კიდე მოვა, თანაც ბევრი მოვა.