დეკუ - ერთი უცნაური ამბავი

დეკუ "ბარსას" ახალი სპორტული დირექტორია. არ ვიცი ამ პოზიციაზე რას იზამს, მაგრამ ფეხბურთელი ნამდვილად კარგი იყო. წარმოიდგინეთ, ჟოზე მოურინიუს ხელშიც კი ფანტაზისტას როლი ჰქონდა, თავად ჟოზემაც კი ვერ თქვა უარი მის ფლეიმეიქერობაზე. 

დავიდსის წასვლამ დამწყვიტა გული, მაგრამ დეკუს მოსვლამ გადამავიწყა, რეალისტები რომ ვიყოთ, ედგარი კარიერის ბოლო წლებისკენ მიდიოდა, დეკუს კი ყველაფერი წინ ჰქონდა. ვერ ვიტყვი, რომ ნახევარდაცვაში ვინმესთან განსაკუთრებით კარგი დუეტი შექმნა, არ ყოფილა ასე, არც ჩავისთან, არც ინიესტასთან, მით უმეტეს, არც ვან ბომელთან. ალბათ იმიტომ, რომ რვიანის პოზიციაზე დახეული ათიანი იყო, თუ მოედანზე იყო ჩავის გაცილებით უკნიდან უწევდა ხოლმე თამაში. 

მახსოვს ერთი სასაცილო ამბავიც, 2004 წლის ოქტომბერში, "ესპანიოლთან" გასვლით შეხვედრაში დეკუ შეცვალეს და ძალიან გავბრაზდი, მშვენიერი მატჩი ჰქონდა, ერთადერთი გოლი სწორედ მან გაიტანა, ტაშის დასაკვრელად არავის შეუცვლია, "ესპანიოლის" ფანებმა მაგრა უსტვინეს, თან ვიღაც უცნობი ფეხბურთელი გამოვიდა მის ნაცვლად, სახეზეც ვერ ვიცანი, დეკუს ადგილი დაიკავა შემტევი სამეულის უკან, ბურთი ძალიან ახლოს ჰქონდა ფეხში და შორიდანაც კარგად დაარტყა თავისი ცაციათი, მოკლედ გამოჩნდა, რომ უბრალო ვინმე არ იყო, მერე კიდე კომენტატორმა თქვა აი ეს ბიჭი ჯერ 17 წლის არის და თურმე ძალიან დიდი ამბებს ელიან მისგანო. 

ასეთი იყო მესის დებიუტზე ჩემი პირველი რეაქცია - ეს ვინ ჯანდაბაა-მეთქი. 

აბა რას ვიფიქრებდი.. 

დამამახსოვრდა საქართველოს ნაკრებთანაც, უფრო სწორად, ლევან ყენიას სიტყვები დამამახსოვრდა, დეკუმ თვალებით მომატყუაო. ფეხით, ტანის მოძრაობით, გონებით, ყველაფრით მოტყუება გამიგია, მაგრამ თვალები რაღაც ახალი იყო. თურმე გამჭოლი მზერა გაისროლა სადღაც მარცხნივ და პასი გააკეთა სულ სხვა მხარეს. ბრაზილიელებს მოტყუება არ ეშლებათ. 

თავად ვერც წარმოიდგენდა, რომ პირველი კლასის ფეხბურთელი გახდებოდა, აბა ბრაზილიის ნაკრებზე ისე რა ათქმევინებდა უარს?! უბრალოდ, როცა დეკუ ფეხბურთს თამაშობდა ბრაზილიას როგორც მინიმუმ 4 უძლიერესი შემადგენლობის გამოყვანა შეეძლო. ვერ დაიჯერა, რომ შანსი ექნებოდა და პორტუგალიელებს დათანხმდა. 

არადა, 2006-ის მუნდიალზე ძირითადშიც მოხვდებოდა, ოღონდ რვიანის პოზიციაზე. 

ყველაზე უცნაური კი რაც ამ კაცის თამაშში შემინიშნავს, რაც ყოველი მისი დანახვისას მახსენდება და რასაც ბოლომდე დღემდე ვერ ვიჯერებ, არის მისი გოლები. არა შორიდან გატანილი ლამაზი გოლები, არა ჯარიმები, არა ის მაკრატელა ისევ და ისევ "ესპანიოლის" კარში, არამედ, "მატყუარა გოლები".  მაგალითად, ტრანსფერმარკეტზე ნახავთ, რომ "ბარსას" შემადგენლობაში 20 გოლი აქვს შეგდებული, არადა, უფრო მეტი აქვს. მაშინ, რატომ წერია 20? იმიტომ, რომ ათამდე გოლი "რიკოშეტით" აქვს გატანილი. რომელი ჩაუთვალეს და რომელი მეტოქის მცველს კაცმა არ იცის. ვერავინ დედამიწის ზურგზე ვერ დამაჯერებს, რომ ეს შემთხვევით ხდებოდა, და მეც გამიჭირდება იმაში ვინმეს დარწმუნება, რომ ამას შეგნებულად აკეთებდა. 

აბა როგორ? 

მესის 700-ზე მეტი გოლი აქვს შეგდებული. რამდენ "რიკოშეტს" გაიხსენებთ? პროცენტებში რომ გადავიყვანოთ და დეკუს სტატისტიკასთან გავაიგივოთ 300-ზე მეტი უნდა ჰქონდეს "რიკოშეტით" შეგდებული. 

მოკლედ, ძალიან განსხვავებულად უნდა უყურებდე ფეხბურთს, რომ ასეთ რამეში გაყო თავი. ფეხი ჰქონდა ისე როგორც სალივანს კია. ბუცებს არ იკითხავთ? სხვადასხვა ფირმის ბუცები ეცვა. ერთ ფეხზე ერთი, მეორეზე მეორე. ხალხი რას არ აკეთებს პირადი კონტრაქტის დასაცავად, ამან კიდე სხვადასხვა ბუცი ჩაიცვა და მერე წესად აქცია. მიმიქარავს გავის გახსნილი თასმები. 

ერთხელ ფეხი იტკინა, შეიძლება ბუცმა ატკინა, გაიხადა თავისი უმბროს ბუცი და უცბად მოურბენინეს ადიდასის. მერე, როგორც ჩანს მიეჩვია და რამდენჯერმე ვნახეთ კიდე ასე. ოპერატორებს განსაკუთრებით მოსწონდათ ეს ამბავი. 

იქნებ ამ ორი სხვადასხვა ბუცის ბრალია ეს "რიკოშეტები"? ზემოთ ხომ ვახსენე, თვალებით იტყუებოდა-მეთქი? ჰოდა, ესეც რაღაც ეგეთი მაგიაა. რა თქმა უნდა, დახელოვნებული იყო ამ ამბავში. ზოგი პატარა ასხლეტით გავიდა, ზოგი ძალიან იცვლიდა მიმართულებას, ზოგი ისე, ზოგი ასე, მაგრამ კარში ადგილს ყველა პოულობდა. 

სამწუხაროდ, არცერთ ჟურნალისტს არ უკითხავს მისთვის როგორ ახერხებდა ამის გაკეთებას და არც კომენტატორები აღნიშნავდნენ - აი, მორიგი გოლი შეაგდო "რიკოშრტითო". 

რავიცი.. რასაც გავიხსენებ ვიდეოში მოვათავსებ და მერე თავად განსაჯეთ, რას და როგორ აკეთებდა.