ბარსას წარმატებული და წარუმატებელი გარემარბები
თუ ბოლო დროინდელ გამოხმაურებებს ვენდობით, მემფის დეპაი სულ მალე „ბარსას“ ფეხბურთელი უნდა გახდეს, რონალდ კუმანი ჰოლანდიის ნაკრებში ფორვარდად იყენებდა და თუ "ბარსაში" გადმოვა სეზონის მიმდინარეობისას რამდენიმე პოზიციაზე მოუწევს თამაში, ეს დანამდვილებით შეგვიძლია ვთქვათ. ნებისმიერ შემთხვევაში კარგია, როცა ფეხბურთელი უნივერსალიზმით გამოირჩევა.
ლაპორტას მოსვლის შემდეგ იწერებოდა, რომ ან აგუეროს გაიფორმებდნენ, ან დეპაის, ორივე ერთად თითქოს გამორიცხული იყო, მაგრამ მაინც ასე მოხდა, კლუბმა ის ფეხბურთელი შეიძინა, რომელიც მესის და ლაპორტას სურდათ, ხოლო ახლა იმაზეა საუბარი, ვისი მოყვანაც კონკრეტულად რონალდ კუმანს სურს.
ამჯერადაც პსჟ თუ არ ჩაერთო საქმეში, დიდი ალბათობით ეს ტრანსფერი შედგება.
მანამდე გადავავლოთ თვალი გარემარბებსაც და უნივერსალებსაც.
ხრისტო და ჩიკი
იოჰან კრუიფის გავლენა როგორი იყო ფეხბურთზე ყველას კარგად მოეხსენება, ამხელა გავლენა ფეხბურთის ისტორიაში არავის ჰქონია, მათ შორის, არც რინუს მიხელსს და ელენიო ერერას, მით უმეტეს, არც ალექს ფერგიუსონს. რომელი უფრო კარგი მწვრთნელი იყო, ამაზე დავას არ ვაპირებ, ყველას თავის მოსაზრება ექნება, მაგრამ მუდმივი ინოვატორი, სწორედ იოჰან კრუიფი გახლდათ.
როცა ჰოლანდიელი „ბარსაში“ დაინიშნა გუნდების უმეტესობა 4-4-2-ით თამაშობდა, კრუიფმა კი გუნდი 3-4-3-ზე გადააწყო და გარემარბების საჭიროება გამოჩნდა. ეს პოზიციები „ბარსას“ ლეგენდებმა ხრისტო სტოიჩკოვმა და ჩიკი ბეგირისტაინმა დაიკავეს, თუმცა, მიჯაჭვულნი არ ყოფილან პოზიციებზე, მაგალითად, სტოიჩკოვი ორივე ფლანგზე თამაშობდა, ხანდახან კი რომარიოსთან ერთად უტევდა დუეტში. დასრულებულ სეზონში ხრისტო ძალიან ხშირად აკრიტიკებდა ანტუან გრიზმანს, რადგან გრიზმანიც იგივე ტიპის ფეხბურთელია, იმავე პოზიციებზე გადაადგილდება, ისიც ცაცია და კარგი გოლების გატანის უნარი აქვს, მაგრამ იმის ნახევარს ვერ თამაშობს, რაც შეუძლია, სტოიჩკოვთან შედარება კი საერთოდ არ ღირს.
ყველაზე უკეთ, სწორედ ბულგარელს ესმის რისი გაკეთება შეუძლია გრიზმანს პერსპექტივაში და რას აკეთებს ფაქტობრივად, ამიტომ, კრიტიკოსად გამოდგება და მისი შეფასებები, რომ ყოველთვის ძალიან ცუდია, გეცოდინებათ.
რაც შეეხება ბეგირისტაინს, გოლების ისეთი სიმრავლით ვერ გამოირჩეოდა, როგორც სტოიჩკოვი, მაგრამ ძალიან კარგი შემქმნელი და ტიპური გარემარბი იყო, ხრისტოსგან განსხვავებით ნაკლებად უნივერსალური.
კრუიფმა მოასწრო და მობერებული სტოიჩკოვის შემცვლელად პორტუგალიის ოქროს თაობის მთავარი წარმომადგენელი გადმოიბირა, მაგრამ მალევე თავად დატოვა პოსტი.
ფიგუ და რივალდო
მათ ხარჯზე ჩემპიონთა ლიგის ფავორიტები ვიყავით ზედიზედ ორი წელი, მაგრამ მოგება მაინც ვერ შევძელით, რივალდომ, რომ „ოქროს ბურთის“ მოგება შეძლო, „ბარსა“ საერთოდ ჯგუფში ჩარჩა, აი ფიგუს ოქროს სეზონში კი ნახევარფინალში დავმარცხდით „ვალენსიასთან“, ძალიან მოულოდნელად, არადა, ყველაფერი ლოგიკურად, რომ წასულიყო, ფინალში „კლასიკოს“ ვიხილავდით.
ისე მოხდა, რომ „მესტალიაზე“ ძალიან ბევრი ფეხბურთელი გვაკლდა, მათ შორის სეზონის საუკეთესო ფეხბურთელი, ამიტომ, „მესტალიაზე“ ისე წავაგეთ, ყველაფერმა აზრი დაკარგა, განმეორებით მატჩში პორტუგალიელმა ტრავმიტ ითამაშა და ვერაფერი გააწყო.
აქაც იგივე სურათი გვქონდა, რაც კრუიფის დროს, უნივერსალი ცაცია რივალდო და ტიპური გარემარბი ლუიშ ფიგუ, ოღონდ რივალდოს სტოიჩკოვისგან განსხვავებით მარცხნივ თამაში არ ხიბლავდა, ამიტომ, ცენტრში ხშირად იწევდა ხოლმე, მათ შორის, ვან გაალის მითითების გარეშეც, ეს პატრიკ კლუივერტმა აღნიშნა ერთ-ერთ ინგლისურ არხზე სტუმრობის დროს, რივალდოს როცა უნდოდა მაშინ შედიოდა ცენტრში, არადა, ვან გაალი ამას უშლიდაო.
ფიგუ კი ერთადერთი იყო, რომელმაც პიკში მყოფი რობერტო კარლოსი დაჩაგრა, ბებერი რობერტო ბევრს დაუჩაგრავს, მაგრამ პიკში მისი გაბითურება თითქმის შეუძლებელი იყო, „ბარსა“ – „რეალის“, ან „ინტერი“ – „რეალის“ დაპირისპირების დროს, რამდენჯერმე ვნახეთ, რომ რონალდო შეტევის მარჯვენა ფლანგზე გადაიწია, მაგრამ კარლოსმა ისე გაამწარა იმ ფლანგს აღარ გაჰკარებია, ფიგუ კი ჩაგრავდა, ალბათ იმიტომ, რომ ორივე ფეხით ძლიერი იყო, ფლანგზე გარღვევა და ჩაწოდება შეეძლო, ცენტრში შემოსვლის მერე კი ზუსტი დარტყმა, ასე დისტანციაზე დატოვა კარლოსი და „რეალს“ მარცხენა ფეხით ძალიან მაგარი გოლი გაუტანა.
ორივე ფეხით თამაში დემბელეს უპირატესობაც უნდა იყოს, მაგრამ..
ოვერმარსი და ზენდენი
აი, აქ გაგვახსენდება უსმან დემბელე, ასეთი გაუგებარი ჰოლანდიელები იშვიათი სანახავია, განსაკუთრებით ზენდენზე მაქვს საუბარი, ხანდახან დანი ალვესი მაგრად აიჭრებოდა და მთელი თამაში ტრიბუნისკენ აწოდებდა ბურთს, ზენდენი კი მთელი კარიერა აჭრილი იყო, მისი ზუსტი ჩაწოდება „კამპ ნოუზე“ არავის უნახავს, არადა, ეს მის მთავარ უპირატესობად ითვლებოდა, თავად განსაჯეთ რა გაუგებრობა იყო. სჯობია თუ არა დემბელე? ბევრად! უსმან დემბელე ზენდენთან შედარებით პელესა და რიველინოს სინთეზია!
ოვერმარსი ისეთივე ვარსკვლავური სტატუსით მოვიდა „ბარსაში“, როგორც დემბელე, მასშიც დიდი თანხა გადაიხადეს იმ დროისთვის, მაგრამ ვერ გაამართლა, ვარსკვლავად „არსენალში“ ჩამოყალიბდა და როგორც ჩანს, სწორედ პრემიერლიგა იყო მისი ადგილი, ძალიან სწრაფად დაქროდა ორივე ფლანგზე, მაგრამ სარგებელი ამ ყველაფერს ნაკლებად მოჰქონდა.
ლუის გარსია, კუარესმა, ჟიული
რაიკარდის პერიოდის „ბარსაში“ მარჯვენა ფლანგის გარემარბებს ეძებდნენ, რადგან მარცხნივ რონალდინიოს უწევდა თამაში, ძალიან კარგად მოირგო რონიმ ეს პოზიცია, მაგრამ მაინც უხერხულია გარემარბი ვუწოდოთ, თანამედროვე ფეხბურთის თავისუფალი მხატვარი უფრო იყო.
ლუის გარსიაზე სტივენ ჯერარდს აქვს ნათქვამი, უმარტივესი სიტუაციებიდან ვერ იტანს, მაგრამ რთული მდგომარეობიდან თავისუფლად შეუძლია გატანაო, ამ სიტყვებზე მისი გოლი გაგახსენდებათ „იუვეს“ კარში, „ბარსაში“ არ იყო ცუდი, მაგრამ მაშინ უფრო კარგი ფეხბურთელები გვჭირდებოდა.
კუარესმას დიდი დრო არ მიეცა და რაც მიეცა ვერ გამოიყენა, ერთი კარგი გოლი გაიტანა, ეგ იყო და ეგ, უნიჭიერესია, გამორჩეული საფეხბურთო ილეთების შესრულებით გაითქვა სახელი, ტექნიკურად იდეალურად არის მომზადებული და ძალიან კარგი დრიბლინგი აქვს, მაგრამ არაპროფესიონალი გამოდგა, არასდროს მითითებებს არ ითვალისწინებდა, ამიტომ, ვერც „ბარსაში“, ვერც „ინტერში“ და ვერც „ჩელსიში“ ვერ ითამაშა, დარჩა საშუალო დონის ფეხბურთელად.
ლუდოვიკ ჟიული იყო ხე! ან ასეთი შთაბეჭდილება რონალდინიოსა და ეტო’ოს გამო მრჩებოდა, მათთან შედარებით ბურთთან ნაჩხუბარი იყო, თუმცა, მის სისწრაფეს გუნდი კარგად იყენებდა და ფინალში „არსენალთანაც“ შეაგდო გოლი, მაგრამ არ ჩათვალეს. მსაჯს უკვე დასტვენილი ჰქონდა, არადა, ყველასთვის აჯობებდა, რომ გოლი ჩათვლილიყო და ლემანი არ გაეძევებინათ.
ვილა, პედრო, სანჩესი
ვერც მესის განვიხილავ გარემარბად, მიუხედავად იმისა, რომ კარიერის დასაწყისში ნამდვილად გარემარბი იყო. უბრალოდ, ახალს ვერაფერს ვიტყვი მასზე. ვილას რაც შეეხება, ცენტრფორვარდად ვიყიდეთ, მაგრამ ფლანგზე აღმოჩნდა და თავი არ შეურცხვენია, ალბათ ვილა არის იმის კარგი მაგალითი, რომ თუ მაღალი კლასის ფეხბურთელთან გვაქვს საქმე, ყველა პოზიციაზე გაამართლებს. მძიმე ტრავმამ დაამთავრა. ფლანგზე კი პირველად ბოსკემ ათამაშა ნაკრებში, მაგრამ იქ გაცილებით მეტი თავისუფლება ჰქონდა.
პედრო იყო გრიზმანის აბსოლუტურად საპირისპირო მოვლენა, ანტუანი უმაღლესი დონის ფეხბურთელია, რომელსაც „ბარსასთან“ არაფერი აქვს საერთო, პედრო კი მისი ნახევარიც არ არის, მაგრამ „ბარსას“ სტილში ბოლომდე თავსდებოდა, ზუსტად იმას აკეთებდა და ზუსტად იქ დარბოდა, სადაც საჭირო იყო. თან, ფინალში აქვს გატანილი, ესეც არ დაგვავიწყდეს.
სანჩესი არასდროს მომწონდა, არ მომწონს გარემარბები, რომლებიც უფრო ბურთის კარგი შემნარჩუნებლები არიან, ვიდრე მომტყუებლები. სანჩესი შემნარჩუნებელი იყო, პიტბულივით იცავდა ბურთს, მაგრამ კარგი მომტყუებელი ვერ იყო, ერთხელ ანრიმ თქვა, ინგლისში დრიბლინგის შესრულება ყველაზე ადვილიაო, თავიდან ცოტა საეჭვოდ მომეჩვენა, მაგრამ მერე მივხვდი, რომ აბსოლუტურად მართალი იყო, ესპანეთში მუდმივად დისტანციაზე გეთამაშებიან და ასეთ დროს დრიბლინგი ძალიან რთულია, მესი იდეალურად ახერხებს, მაგრამ, მესი გენიოსია.
„რეალთან“ გოლები სანჩესის მთავარი საჩუქარი იყო. რაც შეეხება ტიერნი ანრის, ერთი დიდებული სეზონი გვაჩუქა და ამის ხარჯზე, უფრო პოზიტიურ შეფასებას იმსახურებს, ვიდრე ნეგატიურს.
ნეიმარი
ბოლო დიდი გარემარბია, რომელიც „ბარსას“ ჰყოლია, მის შემდეგ პრობლემებია, ვერც დემბელემ გაამართლა, ვერც გრიზმანმა. ახლა კი მგონი დეპაის ჯერი მოდის, ფატიც იმედია ჯანმრთელი დაბრუნდება და ამ კონკურენციაში რამე გამოვა.
დეპაის სადღაც შუაში დავაყენებდი, სტოიჩკოვის, რივალდოს, ფიგუს, ანრის, ვილას, ნეიმარის ქვემოთ და გაუგებარ ჰოლანდიელებზე, გაუგებარ ფრანგებზე, ლუის გარსიაზე და კუარესმაზე ზემოთ.
ჯერჯერობით ასეთი საშუალო მოლოდინი მაქვს და თუ ლეგენდებს გაუტოლდა, ამას არაფერი აჯობებს.
ბლოგში გამოთქმული მოსაზრებები Barcamania.ge-ს ადმინისტრაციისას ყოველთვის არ ემთხვევა და ზოგ შემთხვევაში, ის საკითხისადმი ავტორის სუბიექტურ დამოკიდებულებას გამოხატავს.
ამ სიახლეზე კომენტარები გათიშულია.
კომენტარები [ 13 ]