მატჩისშემდგომი მიმოხილვა: Adios Ronald!

 99%-ით ჩემპიონატი წაგებულია, „ატლეტიკო“ და „რეალი“ ბრძოლას აგრძელებენ, „ბარსას“ კი მხოლოდ იმ 1%-ში თავმოყრილი სასწაული თუ უშველის, უფრო დაზუსტებით, რომ ვთქვა - ლა ლიგა დაკარგულია. ზედიზედ მეორედ.

სამართლიანია ის, რომ მადრიდელები იბრძვიან, რადგან „რეალმა“ ორივე მატჩი მოგვიგო, ხოლო „ატლეტიკომ“ ერთი მოგვიგო და ერთიც ფრედ ითამაშა, თანაც „კამპ ნოუზე“, გადამწყვეტ შეხვედრაში, რომ „კამპ ნოუდან“ ქულას წაიღებ, ესე იგი, ყველაფერს იმსახურებ.

რონალდ კუმანს თავის გასამართლებლად აღარაფერი დარჩა, მიუხედავად იმისა, რომ გუნდში დისციპლინა საგრძნობლად გამოასწორა, მიუხედავად იმისა, რომ სეზონის წინ სასურველი ფეხბურთელები ვერ მიიღო, მიუხედავად იმისა, რომ სეზონის მიმდინარეობისას ნახა, რომ თავიდან შერჩეული ტაქტიკა არ მუშაობდა და სამ მცველზე გადაეწყო, რამაც თითქმის დაკარგული შანსიდან კვლავ ჩაგვისახა იმედი, მიუხედავად იმისა, რომ ახალგაზრდა ფეხბურთელები დააწინაურა, გზა გაუხსნა და ძალიან მნიშვნელოვანი პირველი ნაბიჯები გადაადგმევინა, მაინც ნეგატიურად უნდა შევაფასოთ და აი რატომ:

ზოგადად, ჩემპიონატის მოგება მხოლოდ ორ შემთხვევაშია შესაძლებელი, თუ 1-2 მომენტში ფეხი დაგიცდა, მაგრამ პირდაპირ კონკურენტებს აჯობე, მაგალითად, მადრიდელებისთვის, რომ თუნდაც ერთი მატჩი მოგვეგო, ახლა წინ ვიქნებოდით, მაგრამ „რეალს“ აქვს პოტენციური ლიდერობა, რადგან მიუხედავად ბევრი შეცდომისა, „კლასიკოები“ მოიგო.

მეორე შემთხვევაში, შესაძლოა ცენტრალური მატჩები წააგო, მაგრამ შენზე სუსტ გუნდებთან შეცდომა არ დაუშვა, ასეთ შემთხვევაშიც ვიჩემპიონებდით, რეალურად ლა ლიგა „გრანადასთან“ ფეხის დაცდენით წავაგეთ და არა „ატლეტიკოსთან“, ბევრად სუსტ და აბსოლუტურად უმოტივაციო გუნდთან წავაგეთ, ამას გამართლება არ აქვს.

ასევე, არ უნდა დაგვავიწყდეს „იუვენტუსთან“ მარცხი, კონკრეტული დავალება გვქონდა, სამი ბურთით არ უნდა წაგვეგო, მაგრამ 3:0 წავაგეთ, თამაშის მიმდინარეობისას ყველაფრის შეცვლა შეიძლებოდა, მაგრამ კუმანმა ვერაფერი შეცვალა.

შესაბამისად ისმის კითხვა - თუ სტაბილურად ვერ ვაგროვებთ ქულებს ჩვენზე სუსტ მეტოქეებთან, თუ ცენტრალურ მატჩებს ვერ ვიგებთ და მაქსიმუმი ფრეა, თუ ნებისყოფა და კონცენტრაცია არ გვყოფნის, რომ გადამწყვეტ მომენტებში მაქსიმალურად მობილიზებულნი ვიყოთ, მაშინ, რის საფუძველზე შეიძლება, რომ კუმანს ნდობა გამოუცხადონ? არაფრის, ასეთი საფუძველი არ არსებობს.

ამ შემთხვევაში აღარ აქვს მნიშვნელობა რომელი ფეხბურთელი მოუყვანეს სეზონის წინ და რომელი ვერა, რადგან არსებული შემადგენლობაც საკმარისი იყო იმისათვის, რომ გადამწყვეტი მატჩი „გრანადასთან“ მოგვეგო.

თავი იჩინა ისეთმა პრობლემებმა, რომლის მოგვარებაც რონალდ კუმანის ხელში, შეუძლებელი ჩანს.  

კუმანი არ არის ლაპორტას კანდიდატი და კოპა დელ რეი არ არის ტიტული, რომელიც დარჩენის გარანტიას მოგცემს, რა თქმა უნდა, ძალიან კარგია, რომ გარდამავალ სეზონში სამეფო თასი მოვიგეთ, მაგრამ ეს ბევრს არაფერს ცვლის, თანაც ისიც სახსენებელია, რომ სუპერ თასის ფინალი წავაგეთ.

კუმანის შანსი 1%-შია თავმოყრილი და 99%-ია იმის შანსი, რომ ეგ 1% არ გამართლდეს, ასე რომ, Adios Ronald!

მატჩი

ყველაფრით ფინალს ჰგავდა, ტაქტიკური ჯახით, დაძაბულობით, ზედმეტი სიფრთხილით, მიუხედავად იმისა, რომ ფრე არც ერთ გუნდს ხელს არ აძლევდა, მაინც ასე მორჩა შეხვედრა, თუმცა, „ატლეტიკოს“ მაინც ძალიან კარგი შანსი აქვს ჩემპიონობისთვის, გამომდინარე იქიდან, რომ „რეალს“ უფრო მძიმე კალენდარი აქვს.

მატჩის მშვენება იყო მესის გარღვევა და ობლაკის სეივი, გოლი გადიოდა, როცა ლეომ დაარტყა ვერ მივხვდი ბურთი კარს როგორ ასცდა, იმიტომ, რომ ყველანაირი ლოგიკით ბადეში უნდა გახვეულიყო, მერე გამოჩნდა, რომ ობლაკს აუღია, დღესდღეობით ლა ლიგის საუკეთესო მეკარეა და შესაძლოა მსოფლიოში საუკეთესოც იყოს, „ატლეტიკომ“ თუ იჩემპიონა, ყველაზე დიდი წილი მისი იქნება.

მესის გარღვევის მეტი ბევრი არაფერი შეგვიქმნია, ბუსკეტსის ტრავმამ შეტევაში დე იონგი წაგვართვა, ეს კი ამ სეზონში, როგორც წესი, განაჩენია, რადგან მესის მერე, ყველაზე კარგი შემქმნელი ფრენკი დე იონგია, გრიზმანმა რამდენიმე მატჩში გვანახა, რომ ძალიან მაღალ დონეზე შეუძლია შეტევის დაგვირგვინება, მაგრამ შემქმნელი არ არის, როცა შეტევის ორგანიზებაზე მიდგება საქმე ოროსანია, ეს არც არის მისი საქმე და მთავარი პრობლემაც აქ იჩენს თავს, ვერც ჩვენ, ვერც ვალვერდემ, ვერც კუმანმა და ვერც თავად გრიზმანმა, აქამდე ვერ გაიგო კონკრეტულად რა არის მისი საქმე, ან თუ გაიგო, ფაქტია, რომ არაფერი გამოდის.

დემბელემ სეზონის მიმდინარეობისას გვანახა, რომ უკანასკნელ მცველთან ხაზზე დგომით უპირატესობის მიღება შეუძლია, მაგრამ ამას მალევე აუღეს ალღო და „დამბო“ ისევ უსარგებლო გახდა, დაგვრჩა მხოლოდ მესი, ერთხელ რაღაც სასწაულით გაძვრა ხუთ კაცში და ობლაკმა არ გაგვახარა, ეგ იყო და ეგ, სხვა მხრივ, ჩაწოდებებით ვცადეთ ბედი და არ გამოვიდა.

არაუხოს ლანგლემ დაასწრო, როცა ვერ დაასწრო თამაშგარეში იყო და გოლი არ ჩაითვალა, დემბელემ კი კარს გადააცილა, იყო შანსი ჯარიმებიდანაც, ერთხელ მცირედიც ასცდა კარს, ერთხელ კი მესი შეცდა, რა თქმა უნდა, სჯობდა, რომ კარში დაერტყა, კუთხე მახვილი იყო, მაგრამ მაინც.. კაცი კუთხურიდან ურტყამს კარში, ეგ როგორ გაუჭირდებოდა?! თანაც, დემბელეზე ბურთის დაგორება როგორ იქნებოდა?! ასეთ მნიშვნელოვან მომენტში, „დამბომ“ ჯერ ის უნდა მოიფიქროს რომელ ფეხს დაარტყამს, ამ დროს კი როგორც წესი, რაღაც ისეთი ხდება რაც საფეხბურთო მოედანზე ნანახი არ გვაქვს. მოკლედ, ცუდი გადაწყვეტილება იყო.

არაუხომ მინგესაზე ბევრად მაგრად ითამაშა, მორიბაც უფრო შესამჩნევი იყო, ვიდრე პედრი, ფინალს ასე უღიმღამოდ არ უნდა თამაშობდე, თითქოს ფრეც გვაძლევდა ხელს.. ცუდი სანახავი იყო, მაყურებელი ალბათ დაუსტვენდა.

რა ვიცით დანამვილებით?

ვიცით ის, რომ მოვა ერიკ გარსია, მაგრამ ეს დიდი შვება ვერ იქნება, რადგან პიკეც და არაუხოც მარჯვენა ცენტრალური მცველები არიან, ჩვენ კი პირველ რიგში მარცხენა ცენტრალური მცველი გვჭირდება, ისე გამოვა, რომ სამი კონკურენტი გვეყოლება ერთ პოზიციაზე, ხოლო ლანგლე მარცხენა ცენტრალურ მცველად, უმტიტი 90%-ით უკვე წასულია, ლანგლეც გასაშვებია ამ სეზონის მიხედვით, მაგრამ მოსვლით ვინ მოდის? ჯერჯერობით არავინ, ალაბა ცალი ფეხით „რეალშია“, უპამეკანო „ბაიერნში“, ხოლო დე ლიხტი არ იყიდება.

ვიცით ის, რომ პიანიჩი აუცილებლად უნდა წავიდეს, ხოლო სერჟი რობერტო თუ კონტრაქტის ახალ პირობებს არ მიიღებს, ისიც აუცილებლად უნდა მიყვეს.

უნდა მოხდეს ის, რასაც ფრანგი შემტევების ტრანსფერის განხორციელებისთანავე ამბობდა ძალიან ბევრი ქომაგი, მათ შორის მეც, შესაძლოა, ამდენი კრიტიკის მერე, ვიღაცას ჰგონია, რომ რაღაცას ვერჩი ფრანგებს, მაგრამ არ არის ასე, უბრალოდ „ბარსა“ არ არის მათი გუნდი, თორემ გრიზმანიც და დემბელეც, გადასარევი ფეხბურთელები არიან.

ერთი სიტყვით, ბართომეუს დატრიალებული აბდა-უბდა უნდა დალაგდეს, რაც მალე მით უკეთესი.

ნაგელსმანი „ბაიერნშია“, ფლიკი გერმანიის ნაკრებში, ლიოვი ევროპის ჩემპიონატამდე არაფერს გადაწყვეტს, მაგრამ არა მგონია, რომ მთავარი კანდიდატი იყოს, ტენ ჰაგმა კონტრაქტი გაახანგრძლივა, ხოლო ჩავი კარზე აბრახუნებს და შემოსვლას ლამობს, ჰოდა, იქნებ შემოუშვან ამდენი ლოდინის შემდეგ?!

ეს სეზონი წყალში გადაყრილი არ არის, პირველ რიგში ახალგაზრდების გამო, მაგრამ ძალიან ცუდი სანახავია, რომ საუკეთესო, ვისაც კი მწვანე მინდორზე ურბენია, კარიერის ბოლოსკენ კოპა დელ რეის ამარა დარჩა, ლეოს ან კონკურენტუნარიან გუნდს შეუკრავენ, ან სრული უფლება ექნება, რომ აიბარგოს.